آسیب‌شناسی رابطه بین دختر و پسر قبل از ازدواج
 
 شتاب روزافزون جامعه ایران در دهه‌های اخیر موجب تغییرات فرهنگی، اعتقادی، بینشی و نگرشی، طرز تفکر، برداشت و طرز رفتار و همچنین تحت تاثیر قرار گرفتن تعامل‌ها و ارتباطات اجتماعی مطلوب و نامطلوب شده و علاوه بر آن که تمام نهاد‌های اجتماعی را تحت تاثیر قرار داده، موجب شده تا زنان و دختران در سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف اداری، کارخانه‌ها، شرکت‌های خصوصی و فروشگاه‌ها و از همه مهم‌تر دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی (حدود 64 درصد دانشجویان دختر هستند) حضوری پررنگ داشته و دوشادوش مردان به کار‌های مختلف اشتغال ورزند.
این دگرگونی در عین حال که آثار و نتایج بسیار مثبت و مفیدی به همراه داشته، عوارض و آسیب‌های نامناسب و زیان‌بخشی نیز به دنبال دارد که یکی از آنها شکل‌گیری دوستی‌های نامطلوب یا دوستی‌های خیابانی بین دختران و پسران است که به صورت یک مد اجتماعی درآمده و نه‌تنها در برخی موارد موجب شرمندگی نمی‌گردد بلکه نوعی وجهه خاص، فخرفروشی و چشم و همچشمی در پی داشته و قبح مساله فرو ریخته و این عقیده نادرست پیدا شده که دختر قبل از ازدواج بهتر است با جنس مخالف رابطه و دوستی داشته باشد.
 به منظور بررسی این مساله و پیامدهای خانوادگی و اجتماعی محقق بر آن قرار شد تا با استفاده از 50 پرسشنامه که دارای 10 سوال بسته بود آسیب‌های رابطه بین دختر و پسر را قبل از ازدواج در کرج (مترو، پارک‌ها و ایستگاه‌های اتوبوس واحد) به وسیله 5 نفر از دانشجویان در طول 3 ماه مورد بررسی قرار گیرد. به این امید که نتایج این بررسی میدانی و واقعی برای دختران و پسران و خانواده‌ها موثر و مفید باشد.
برقراری اولین ارتباط با جنس مخالف یا داشتن دوست پسر و دوست دختر، سن و سال مشخصی ندارد و در هر سنی بعد از بلوغ جنسی ممکن است اتفاق بیفتد، اما همین که به وجود آمد بویژه اگر اولین تجربه و در سن کم باشد، به یک ارتباط عاطفی و احساسی شدید تبدیل می‌گردد و از آنجا که روح حاکم بر این گونه دوستی‌ها، عشق‌ورزی کور بویژه از جانب پسران و به قصد فریبکاری و التذاذ جنسی و تماس با دختران صورت می‌گیرد و احساسی است و بنا به فرمایش امام علی(ع« )حب الثنیی یعمی و یصم( »یعنی دوست داشتن چیزی انسان را کور می‌کند) واقع‌بینانه نیست و معمولا با شناخت و آگاهی درست صورت نمی‌گیرد، ضمن آن که آسیب‌هایی را به وجود می‌آورد که بویژه برای دختران و بعد هم پسران و زندگی آینده آنان بسیار مضر است به دلیل آن که:
 دختر و پسر شناخت درستی از یکدیگر ندارند و بیشتر براساس هوی و هوس تصمیم می‌گیرند. به همین لحاظ زندگی بعدی و ازدواج آنها دوام و بقا ندارد و به سرعت به سردی می‌گراید و به طلاق منجر می‌شود.
 جو و فضای زندگی این گونه دختران و پسران پس از ازدواج پر از سوءظن و بدبینی و بدگمانی و بی‌اعتمادی است، بویژه در جامعه ما که نجابت و پاکدامنی دختر بسیار مهم است.
 یافته‌های یک پژوهش در آمریکا و همچنین نتایج بررسی حاضر و تحقیق نگارنده در مورد عوامل موثر در طلاق نشان می‌دهد زندگی زناشویی زوج‌هایی که پیش از ازدواج با یکدیگر دوست بوده و زندگی کرده‌اند، با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو شده و منجر به طلاق و جدایی می‌شود.

به عنوان نمونه تحقیق «دکتر کاترین کوهان( »استاد دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا) نشان می‌دهد، افرادی که پیش از ازدواج با یکدیگر رابطه داشته‌اند، بعد از ازدواج در حل مشکلات خود عاجزند، چراکه به یکدیگر بدبین هستند.
دکتر «کوهان» می‌گوید: طبیعت ارتباطات آزاد این است که زوجین چندان انگیزه‌ای برای حل درگیری‌ها و حمایت از مهارت خود ندارند و به نظر می‌رسد که ارتباطات این افراد زودتر از افرادی که با یکدیگر دوست نبوده‌اند، سرد و منجر به طلاق می‌شود.
چون بنای این گونه دوستی‌ها، از ابتدا معمولا براساس انگیزه تفنن و سرگرمی است و در بسیاری از موارد، بین عشق واقعی و هوی و هوس تمییز داده نمی‌شود و در برخی موارد مبتنی بر هوسرانی است و با عشق حقیقی و پاک تفاوت دارد به همین سبب دیری نمی‌پاید و سرانجام تلخی به همراه دارد. علاوه بر آن حس تنوع‌طلبی این گونه پسران موجب می‌شود که به سراغ دیگری و دیگری بروند و هم زندگی خود و هم زندگی دختران دیگر را در معرض خطر قرار دهند.
فضای زندگی این گونه دختران و پسران با توجه به ارزش‌ها و هنجارهای سنتی و دینی ما همواره آلوده و ناپاک و همواره با اضطراب، تشویش و احساس نگرانی و هراس درونی همراه است و ترس از آن دارند که مبادا رابطه نامشروع آنها با پسران دیگر برملا شود و به قولی «تشت آنها از سر بام بیفتد.»
یافته‌های پژوهش صورت گرفته فوق نشان می‌دهد که:
بیشتر پسرانی که با دختران رابطه دارند بین 20 تا 35 سال سن دارند و حدود 90 درصد پاسخ‌دهندگان را در بر می‌گیرد.
علاوه بر آن 76 درصد افرادی که با دختر یا زنی رابطه دارند مجرد و 24 درصد متاهل می‌باشند.
همچنین در این بررسی معلوم شد کسانی که دارای دوست دختر هستند: 16 درصد کمتر از دیپلم، 33 درصد دیپلم، 12 درصد فوق‌دیپلم، 38 درصد لیسانس و 2 درصد فوق‌لیسانس و بالاتر می‌باشند.
به عبارتی حدود 40 درصد پاسخ‌دهندگان داری مدرک لیسانس و بالاتر هستند و معلوم می‌شود که مدرک تحصیلی بالا هم به لحاظ وجهه اجتماعی و هم به لحاظ اطمینان از به دست آوردن شغل در آینده، برای دختران جذاب‌تر است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد 26 درصد پاسخ‌دهندگان با یک دختر، 15 درصد با 2 دختر، 59 درصد با 3 دختر و بیشتر رابطه دوستی داشته‌اند.
در سوال بعدی از آنها پرسیده شد، به نظر شما در ایجاد رابطه جنسی با جنس مخالف، کدام‌یک از عوامل بیشتر اهمیت داشته است که پاسخ‌ها چنین بود: 42 درصد ارضای نیاز جنسی، 10 درصد کسب تجربه، 6 درصد تفریح و 42 درصد رابطه عاشقانه و صمیمانه.
در سوال بعدی از پسران پرسیده شد اگر قرار باشد ازدواج کنید تا چه اندازه مایل به ازدواج با دوست دختر قبلی و کنونی خود هستید؟ که 84 درصد پاسخ دادند ما به هیچ ‌وجه با این ‌گونه دختران ازدواج نخواهیم کرد و 16 درصد اظهار داشته‌اند، نمی‌دانم. باید فکر کنم.
در نتیجه، به جرات می‌توان گفت اگر دختران به امید ازدواج با پسران، رابطه دوستی برقرار می‌کنند بویژه اگر مورد سوء‌استفاده قرار گیرند مطمئن باشند که این ‌گونه پسران، جز قصد فریب آنها، خیالی ندارند و به هیچ ‌وجه آنها را مناسب ازدواج و زندگی نمی‌دانند چون به نجابت و پاکدامنی آنها که جزو ارزش‌های اساسی در هر ازدواج است اعتماد ندارند.
سرانجام در آخر به منظور اطمینان از دقت پاسخگویی به سوالات، از آنها پرسیده شد تا چه حد مطمئن هستید که به همه سوالات پاسخ درست و واقعی داده‌اید؟ که پاسخ‌ها به قرار زیر بوده است:
6 درصد اندکی، 16 درصد تا حدودی، 16 در صد زیاد و 62 درصد کاملا مطمئن بودند که به همه سوالات به درستی و واقعی پاسخ داده‌اند.
در نتیجه می‌توان گفت که حدود 78 درصد پاسخ‌دهندگان به درستی پاسخ داده‌اند.
این بررسی نشان می‌دهد:
1 - افراد مجرد نسبت به افراد متاهل دارای بیشترین رابطه با جنس مخالف هستند، به طوری که 76 درصد افراد مجرد و 24 درصد متاهل بودند.
2 - از لحاظ سنی، بیشترین رابطه با جنس مخالف، بین 35 20 سال سن است.
3 - بیشترین افرادی که دارای دوست‌دختر هستند، دارای مدرک تحصیلی لیسانس و بالاتر هستند. به عبارت دیگر با افزایش مدرک تحصیلی، رابطه با جنس مخالف افزایش می‌یابد.
4 - افراد مجرد به لحاظ برقراری روابط عاشقانه و ارضای نیاز جنسی، دست به ایجاد رابطه با جنس مخالف می‌زنند.
5 - بیش از 84 درصد پسران با قاطعیت اظهار داشته‌اند که با این‌ گونه دختران هرگز ازدواج نخواهند کرد، زیرا به نجابت و پاکدامنی آنها به هیچ ‌وجه اعتماد ندارند و معتقدند که این‌ گونه دختران که به آسانی با آنها دوست شده‌اند، می‌توانند با هر کس دیگری دوست شوند.

نتیجه‌گیری

با توجه به نتایج بررسی به عمل آمده، بجرات می‌توان گفت، رابطه دختر و پسر یا داشتن «دوست‌دختر» و «دوست‌پسر» قبل از دوران نامزدی، بدترین و شدیدترین صدمه و آسیب را به زندگی و آینده دختران می‌زند. اگرچه پسران نیز از این آسیب بی‌بهره نیستند. بنابراین بهترین و مفیدترین رابطه دختر و پسر به طور قطع سپری کردن دوران نامزدی با آگاهی و موافقت خانواده طرفین است. زیرا براساس تحقیقی که نگارنده در طول 32 سال به طور مستمر درباره طلاق انجام داده و بار‌ها در مجلات و مطبوعات مختلف به چاپ رسیده هر چه دوران نامزدی بیشتر باشد (حدود یک سال) ازدواج دختر و پسر موفق‌تر است زیرا ازدواج با آگاهی و درک متقابل از یکدیگر و با تصمیم عقلانی‌تری صورت می‌گیرد. (دوران نامزدی بیش از یک سال مشکلاتی را به وجود می‌آورد.)
با توجه به نتایج بررسی، تنها می‌توان یک پیشنهاد مهم و اساسی، نخست به دختران و سپس به پسران داد. دختران ما باید ضمن پیروی از دستورات دین و رعایت ارزش‌ها و هنجار‌های گرانبهای جامعه و متابعت از راهنمایی‌های مادر و پدر که بهترین دوست، یاور و دلسوز آنها هستند، از ارتباطات نادرست و غیرمشروع با این گونه پسران که اکثر موارد قصد فریب آنها را دارند، بشدت پرهیز و دوری کنند زیرا همان ‌طور که بررسی صورت گرفته نشان داد مطمئن باشند که این ‌گونه پسران هرگز حاضر به ازدواج با چنین دخترانی نیستند و تنها قصد فریب و سوءاستفاده جنسی دارند و براساس بررسی، حدود 84 درصد آنها با اطمینان اظهار داشته‌اند، چنانچه بخواهند ازدواج کنند هرگز با «دوست‌دختر» خود ازدواج نخواهند کرد. چون از لحاظ نجابت و پاکدامنی و عفت و طهارت، به هیچ‌ وجه به آنها اعتماد ندارند.
پسران نیز باید بدانند، علاوه بر آن که صدمه روحی و روانی جبران‌ناپذیری به دختران ساده‌دل و بی‌آلایش وارد می‌کنند و آنها را آزرده‌خاطر و بدبین می‌کنند، خود نیز در زندگی و ازدواج با هر دختر دیگری به دلیل سوءظن و بدبینی به سبب تجربه‌ای که نسبت به دختران پیدا کرده‌اند، موفق و خوشبخت نخواهند شد.
در نتیجه بهترین پیشنهاد برای همسرگزینی و ازدواج، علاوه بر دخالت والدین که بهترین دوست و یاور آنها هستند، گذراندن دوران نامزدی رسمی و آشنایی با خصوصیات شخصیتی همدیگر و درک متقابل از هم است.